Huder og skinn

I går kveld fekk eg besøk av bror min.  Han hadde med ei pakke under armen.  -

- Versågo, sa han.  Er du heldig så er huda av "Stor-Ola" inni der, la han til. 

Og det stemde. Nå har eg ei oksehud på golvet.  Håra er like blanke og fine som då huda var uttapå ein levande stut.  Ein stut som skein i sola i Smådalen.  Han såg ut  ut som tiger med dei brandåte fargane sine.

I sofaen bak ligg sauskinn.  Nå blir det etterkvart betre ljos,  da skal eg til med  prosjektet skinnfell!